E wierklechen Discours iwwert d‘Impfunge géint Covid-19 ass et ni zu Lëtzebuerg ginn, genau sou wéineg wei an de meeschten europäesche Länner. De Konsens sollt sinn, dass jidderee bereet ass sech impfen ze loossen – keng Platz vir Froen ob een sech elo direkt impfe loosse soll, méi spéit oder iwwerhaapt net, keng Platz vir Onsécherheet, Ängscht an och Opklärung iwwert Niewewierkungen. Éischter de géigendeeleg: de staatlechen a gesellschaftlechen Drock gëtt ëmmer méi erhéicht sech géint Covid-19 impfen ze loossen – elo, mat dem indirekten Zwang, dass een de PCR Test aus der eegener Täsch bezuele muss, wat natierlech Läit déi manner Suen hunn vill méi staark trefft… Et geet hei net drems ee moralescht Urteel ze fällen, ob een sech impfe gelooss huet, dat wëlles huet oder net, dëst ass duerchaus eng perséinlech Entscheedung. Och geet et net ëm eng Verurteelung vun deene Läit, déi sech net haaptsächlech wéinst gesondheetleche Grënn impfe gelooss hunn, mee well si sech rëm „fräi“ beweege a reese wëllen.
Mir liewen den Ament sécherlech a wirren a komplizéierten Zäiten. Dofir ass et verständlech, zougespëtzt ze soen, dass déi Eng onsécher sinn a Froe stellen an Anerer aus Angscht einfach den Autoritéite blann vertrauen. Mee wat des Zäite virun allem brauch, sinn oppen Diskussiounen. Mee deen aktuellen eesäitegen Discours, deen sech op „Verantwortung“ bezitt, zielt dorop hin, dem Staat ëmmer méi Muecht ze ginn. Et ass de Staat a seng Representanten, deen d‘Gesellschaft an zwou Gruppen opdeelt, an déi, déi sech „fügen“ an dofir „Privileeg“ genéisse kennen, an, an déi, déi sech der Unuerdnung vum Staat verweigeren, an dofir sanktionéiert ginn. Nee et gëtt keng (oppen) Diskussioun. Jidderee soll elo op d‘Regierung vertrauen an sech impfe loossen.
Et gëtt gesot, dass d‘Fakten eendeiteg a kloer sinn; dass sech impfen ze loossen, déi sécherst Entscheedung ass, bzw. méi sécher ass, wei de „Risiko“ anzegoen, schlëmm u Covid-19 ze erkranken. Mee och wann een unhuele géif, dass déi aktuell Daten zu den Impfunge korrekt a wëssenschaftlech Iwwerpréift wieren, da gëtt et ëmmer nach eng ganz rëtsch Donnéeën, déi een (nach) net kennt. An der Reegel brauch een Impfstoff 15 Joer bis en zougelooss gëtt. Bei engem Noutfall, wei aktuell bei Covid-19, ass déi Prozedur vill méi kuerz. Also och wann et Fuerschung an Tester vir déi aktuell Corona Impfunge gouf, sinn des ëmmer nëmme beschränkt. Esou ginn et beispillsweis keng Laangzäit-Studien an Donnéeën doriwwer, wat (Laangzäit-) Niewewierkunge sinn. Bei der Erfuerschung vu Covid-19-Impfungen huet een mat wëssenschaftleche Warscheinlechkeeten an Daten vun änleche bestoenden Impfunge geschafft. Déi nei Impfstoffer déi op der mRNA-Technologie baséieren, konnten op keng esou Donnéeën zréckgräifen, well et des einfach net gëtt. Bei all den Impfstoffer déi duerch een Noutfall vill méi schnell zougelooss ginn, bleift also ëmmer e Risiko an et geet keng Garantie (an oft ganz geréng Anung) hisiichtlech den Laangzäitfolgen. Et bleift also d‘Fro, ob sech jiddereen dësem Bewosst ass, deen sech impfe léisst? Op alle Fall gouf et vun den Autoritéite keng Opklärung oder Sensibiliséierung vir des Thematik. Elleng dëst wier schonns ethesch verwerflech, mee de Staat (an déi Leit, déi sech un der „staatlecher Wëssenschaft“ klammeren), üben een Drock an Verflichtung aus, dass een sech impfe muss.
“Onofhängeg vu wëssenschaftlechen Theese geet et bei de staatleche Mesuren dreems, dass de Staat méi Ermächtegung kritt. A wien sech dem staatlechen Diktat ënnerstellt, kritt biergerlech „Fräiheeten“ zréck, mee virun allem gëtt een net bestrooft, wei déijéineg déi sech dem widdersetzen.”
Continue reading “Impfen?”
